Geloof is het Licht Gods zien.

De enige manier om het kwaad te overwinnen is om een groter licht te bezitten. De enige manier om een ellende te overwinnen is om een groter geluk te hebben. De enige manier om een breuk te overkomen is een sterkere heler te bezitten. En de enige manier om het lijden van het nu te overwinnen is een groter schat aan het eind van het lijden te bezitten.

Geloof en christen zijn is Gods schitterend licht te zien, Zijn heerlijkheid en glorie, Zijn weldoenendheid, Zijn glans, Hij die koelte geeft in de hitte en warmte in de kou. Het is niet een bepaald stelsel aanhangen, een redenering of koud feit, maar de schone glans Gods zien, het Grote Geheimenis onthuld gehad, waaruit een stelsel, redenering en werken volgen, maar die redelijkerwijs, zoals een middel een doel volgt, ten laatste komen.

Zij die een leegte hebben in stede van dit Licht zullen door uiterlijkheden, uiterlijke krachten worden geleid in doen en denken. Naar uiterlijk oordelen, zoals naar redeneringen, naar theorie en feiten, niet naar het hart. Deze armen, dolende in duistere mistige laagliggende moerassen, kunnen alleen dat zien. Hoe zijn zij op te heffen? God wenst niet de dood van de zondaar, maar zijn redding. Hoe anders dan hun dat heerlijke stralende Licht voor te houden? Maar hoe kan men dit als men deze zondaren niet lief heeft? Zoals God ons opdraagt “Heb uw vijanden lief, bídt voor hen die u vervolgen.” Lief hebben die met nijd ons willen doen struikelen, met indringende haat en duister gemoed ons te niet willen doen. En dit kunnen wij als wij het grotere licht zien, het groter geheel, voorbij die strijd; dan zien wij niet ons en onze vijand, alleen maar God, de apostelen, de heiligen en de engelen en hun oordeel. Dan zien wij het belangrijkste geschiedden op aarde, die wereldomkerende gebeurtenis, de Grote Opoffering (de kruisiging).  Het geldige oordeel is van het hart niet uiterlijke krachten, kracht van het hart niet van de arm. Die zich richt op de uiterlijke krachten maakt zich als een primitief beest, die alleen het tijdelijke en oppervlakkige kent, gedreven door de korte stondegerichte instincten, hij oordeelt het tijdelijke en oppervlakkige. Wie zal een beest, dat geen verstand heeft, slechts oerinstincten, als persoonlijke gevoelde vijand zien? Zal men dan ook een kind, of een grote rollende steen als persoonlijk gevoelde vijand zien? Wat is een steen bij een mens? Een wild beest bij een mens? Een verlorene bij een verkorene?

Hoe zou een echte christelijke voetbalwedstrijd er uit zien?

Het WK voetbal in Brazilië is in volle gang. Fair play is een term die je zo rond ziet komen en gele kaarten worden daadwerkelijk gegeven aan die zich schuldig maken aan fopduiken voor een vrije trap en dergelijke. Heel soms wordt het toneelspel stilzwijgend aanvaard of zelfs geprezen. Dat klinken termen als sluw of slim, of heeft men het over een harde ervaren speler, een echte professional. Zeker niet iedereen volgt die lijn (zie bijvoorbeeld dit New York Times artikel), en ik denk dat Nederland mee is gegaan in, naar mijn bescheiden mening, de verkeerde richting. Dat wekt de vraag: wat zou chrístelijk spel zijn?

Hieronder een poging van mijn beperkte kunnen een beeld te schetsen van de volmaakte christelijke wedstrijd:
Bij toneelspel zoals een schwalbe zou dit door de eigen ploeg meteen worden aangegeven en bied men intens verontschuldigingen aan. De speler zelf wordt gelijk gewisseld en de reservespelers op de bank roepen hem gelijk op boete te doen en zich van de verkeerde weg te keren (volgend Matt.18:15). De speler vraagt uiteindelijk om vergeving, welke goedmoedig wordt verleend.
Als de scheidsrechter een strafschop geeft wegens hands wanneer daar geen sprake van is, geeft de bevoordeelde ploeg dit aan, zet de scheidsrechter toch door dan schiet de strafschopnemer vervolgens de bal met een zacht gangetje ruim naast het doel. Terwijl de doelman, deze christelijke daad verwachtende, niet eens opkijkend, tegen de paal leunend zijn handschoenen in orde maakt of dergelijks.
In het WK wordt er gebruikt gemaakt van doellijntechnologie om vast te stellen of de bal de doellijn heeft gepasseerd. Dit om controversen te vermijden zoals die er in het verleden vaak waren. Vaak geeft hierin de aanvallende ploeg hartstochtelijk aan dat de bal over de lijn is geweest terwijl de verdedigende de scheidsrechter verzekert dat zulks een meest absurd waandenkbeeld is, soms ongeacht wat ze gezien hebben, de onzekere scheidsrechter omringend als een roedel jagende wolven. In een christelijke partij zal men oprecht bekennen wat men gezien heeft, ook in eigen nadeel. Echter, omdat de situatie soms zo chaotisch en hectisch is, kan voorkomen dat men dingen verschillend ziet en dat een verdediger stelt dat de bal óver de lijn ging, en een aanvaller juist niet, zodat de nieuwe technologie nog niet zo'n slecht idee is.

Het was mij een genoegen hierover na te denken, het haalt me met plezier uit de normalisatie van wat eigenlijk niet normaal is, de wereldse uitgangspunten; ik raad mijzelf aan het vaker te doen! Doe het meer!