Het WK voetbal in Brazilië is in volle gang. Fair play is een term die je zo rond ziet komen en gele kaarten worden daadwerkelijk gegeven aan die zich schuldig maken aan fopduiken voor een vrije trap en dergelijke. Heel soms wordt het toneelspel stilzwijgend aanvaard of zelfs geprezen. Dat klinken termen als sluw of slim, of heeft men het over een harde ervaren speler, een echte professional. Zeker niet iedereen volgt die lijn (zie bijvoorbeeld dit New York Times artikel), en ik denk dat Nederland mee is gegaan in, naar mijn bescheiden mening, de verkeerde richting. Dat wekt de vraag: wat zou chrístelijk spel zijn?
Hieronder een poging van mijn beperkte kunnen een beeld te schetsen van de volmaakte christelijke wedstrijd:
Bij toneelspel zoals een schwalbe zou dit door de eigen ploeg meteen worden aangegeven en bied men intens verontschuldigingen aan. De speler zelf wordt gelijk gewisseld en de reservespelers op de bank roepen hem gelijk op boete te doen en zich van de verkeerde weg te keren (volgend Matt.18:15). De speler vraagt uiteindelijk om vergeving, welke goedmoedig wordt verleend.
Als de scheidsrechter een strafschop geeft wegens hands wanneer daar geen sprake van is, geeft de bevoordeelde ploeg dit aan, zet de scheidsrechter toch door dan schiet de strafschopnemer vervolgens de bal met een zacht gangetje ruim naast het doel. Terwijl de doelman, deze christelijke daad verwachtende, niet eens opkijkend, tegen de paal leunend zijn handschoenen in orde maakt of dergelijks.
In het WK wordt er gebruikt gemaakt van doellijntechnologie om vast te stellen of de bal de doellijn heeft gepasseerd. Dit om controversen te vermijden zoals die er in het verleden vaak waren. Vaak geeft hierin de aanvallende ploeg hartstochtelijk aan dat de bal over de lijn is geweest terwijl de verdedigende de scheidsrechter verzekert dat zulks een meest absurd waandenkbeeld is, soms ongeacht wat ze gezien hebben, de onzekere scheidsrechter omringend als een roedel jagende wolven. In een christelijke partij zal men oprecht bekennen wat men gezien heeft, ook in eigen nadeel. Echter, omdat de situatie soms zo chaotisch en hectisch is, kan voorkomen dat men dingen verschillend ziet en dat een verdediger stelt dat de bal óver de lijn ging, en een aanvaller juist niet, zodat de nieuwe technologie nog niet zo'n slecht idee is.
Het was mij een genoegen hierover na te denken, het haalt me met plezier uit de normalisatie van wat eigenlijk niet normaal is, de wereldse uitgangspunten; ik raad mijzelf aan het vaker te doen! Doe het meer!
